Het begon allemaal op 5 oktober 2017, toen Stefaan Huyghe honderd jaar en één dag na de feiten een kijkje ging nemen bij de gedenkplaat aan de Robertson Bridge nabij het Polygonebos. Het fantastische en heroïsche verhaal van private Cyril Allen en Captain Clement Robertson boeide hem mateloos, en net de dag daarvoor had op die plaats een ceremonie plaats gevonden ter herdenking één van de moedigste oorlogsdaden ooit, met beide heren in een prominente hoofdrol.
Essentieel is dat Robertson vanaf 30 september 1917 drie dagen lang de gepaste route zocht om met zijn tankeenheid een doorbraak te forceren nabij de Reutelbeek, waar de Duitsers zware versterkingen hadden opgebouwd.
Cyriel Allen vergezelde hem daar vrijwillig bij. Robertson werd bij die actie neergeschoten, en om hem een gepaste begrafenis te kunnen bezorgen nam Allen hem letterlijk op zijn tank mee uit de gevarenzone.
Het zorgde er ook voor dat ook de papieren met details over deze slag voor het nageslacht bewaard bleven.
Hun daden leverden Robertson en Allen de gepaste onderscheiding op: heel terecht werden hen respectievelijk het Victoria’s Cross ( het eerste ooit gekregen door een militair uit het tankkorps ) en de DCM-medaille ( Distinguished Conduct Medal ) toegekend.
Ook in het restaurant Merlijn, nabij Robertson Bridge, worden Robertson en Allen sedert een paar jaar met een herdenkingsplaat herdacht. Ook voor onze motorclub De Groene Gifkikkers was dat de reden temeer om er even halt te houden. Maar wat ons vooral erg intrigeerde was de foto die er ter plaatse te bewonderen valt: Cyril Allen poseert er op een Norton motorfiets, een niet zo evident voertuig in oorlogstijden.
We groeven wat dieper in het verhaal en de omstandigheden, en leerden dat Cyril Allen slechts zes weken na de tankaanval sneuvelde in Cambrais, Noord-Frankrijk. Het ideale doel voor een motorrit: op 20 november, precies 100 jaar later, trokken we dus met De Groene Gifkikkers naar Cambrais, om er een krans neer te leggen bij een gedenkplaat voor Allen, waar dezelfde foto prijkt als die van bij Robertson Bridge.
De krans werd opgemerkt door Tank Memorial Ypres Salient ( TMYS ) en de familie van Robertson. Zij waren blijkbaar aangedaan door het gebaar en wilden graag kennis maken met de mysterieuze vlaamse schenkers ervan.
Chris Lock, voorzitter van TMYS, kwam zo in contact met Stefaan Huyghe.
Het werd het begin van intens vriendschappelijk contact tussen Stefaan ( en bij uitbreiding De Groene Gifkikkers ) en de familie van Robertson.
Onze motorclub diende een aanvraag in om het onderhoud van de gedenkplaat aan de Reutel te kunnen doen – de enig plaats waar Robertson persoonlijk vermeld staat – en kreeg het peterschap over het monument.
Op 17 oktober 2018 ontmoetten De Groene Gifkikkers de familie van Robertson, die onze motorclub uitdrukkelijk wilde bedanken. Ook al was de oorspronkelijke katalysator van onze acties Allens Norton op de foto van de gedenkplaat geweest: uiteraard wilden we het verhaal van Robertson en Allen niet uit elkaar trekken. Ook de contacten met de familie Allen werden dus stevig aangehaald: we trokken zelfs naar Normanby Hall waar Allen opgegroeid was en waar zijn vader hoofdtuinman was geweest, en bezochten er samen met zijn familie alle plaatsjes waar hij zijn jeugd had doorgebracht.
Chris lock is ook de bezieler van het gedenkmonument in Poelkapelle en hij vatte het plan op om op 11 november 2018 aarde te verzamelen van elk Commonwealth War Graves Commission kerkhof in de Westhoek waar Britse tanksoldaten begraven liggen, en die uit te strooien aan het gedenkmonument in Poelkapelle. Door er grond uit Bovington ( de opleidingsplaats voor Britse soldaten voor ze de plas overstaken om hier te komen vechten ) en steengruis van de bekende witte zerken aan toe te voegen, zou een Sacred Soil, een heilige grond ontstaan. Het Bataljon Artillerie, detachement Lombardsijde stelde een LM pantserwagen ter beschikking om die Sacred Soil langs verscheidene gedenkplaatsen in de Westhoek te vervoeren.
Ian Robertson, achterneef van Sir Robertson en lid van de Tank Memorial Ypres Salient, stond erop dat De Groene Gifkikkers het transport zouden escorteren.
Tot grote verbazing van Stefaan en De Groene Gifkikkers, was de hele dag een cameraploeg van Defensie ter plaatse. Het leverde prachtige beelden op van een zeer serene, eervolle en sfeervolle herdenkingsdag, en een welgemeende dankbrief die enige dagen later in Stefaans brievenbus belandde. Getekend: Luitenant-Generaal David Leakey CMG, CVO, CBE.